169th

من اصلا آدم کینه ای نیستم.. میلم به بخشش خیلی بیشتر از میلم به انتقامه.

شاید اون لحظه که یه رفتار خیلی بد می بینم عصبانی شم ُ جوابش ُ بدم یا اینکه

به خدا واگذارش کنم - که خدا قطعا بهترین انتقام گیرنده ست ُ همیشه انتقامم ُ

گرفته - ولی من ازش گذشتم. به احترام ساعت هایی که با هم حرف میزدیم به

هم دلداری می دادیم واسه هم مایه می ذاشتیم. هرچند هنوزم برام غیرقابل 

درکه یه آدم چطور میتونه سر یه چیز مسخره هرچی از دهنش درمیاد به دوستش

بگه!! حرفای زشت.. ولی به هرحال میگذرم و میگم اشتباه کرده به هردلیلی

بوده مهم نیست. قطعا من ُ نشناخته که این رفتار رو داشته. ولی من هیچوقت

انتظار یه همچین رفتاری ُ ازش نداشتم یعنی توی خوابمم هم نمی دیدم فکر 

میکردم خیلی فهمیده تر و با شخصیت تر از این حرفا باشه. فکر میکردم دوستای

خوبی برای هم خواهیم بود. It doesn't matter.